Na jednych z naszych wakacyjnych rekolekcji postanowiliśmy opowiedzieć dzieje naszej wspólnoty. Zajęło nam to kilka godzin. Początkowo wszyscy byli zafascynowani, (nie wszyscy są od pierwszych lat), więc rozmawialiśmy z zapałem. Ale po drugiej, trzeciej godzinie trudno było o takie samo zainteresowanie. Obiecujemy, że ten opis nie będzie się tak dłużył.

Trudno dokładnie określić kiedy Wspólnota Czystości Serca powstała. Jesienią 1992 roku przy parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Gdańsku Wrzeszczu zebrała się grupa studentów, którzy chcieli się razem modlić. Praktycznie wszystkie osoby trafiły do tego grona przez księdza Zbigniewa Drzała, który posiada niezwykły dar ewangelizacji. Przez rok doświadczaliśmy ogromnej łaski Bożej w czasie modlitw, dla wielu było to miejsce gdzie albo odkrywali Jezusa, albo na nowo się do Niego zwracali. Co tydzień przychodziło na modlitwę ok. 20 osób.

W tym samym czasie w oazie, czyli grupie Ruchu Światło Życie, która działała w tej samej parafii, nastąpiło oczyszczenie. Większość wspólnoty odkryła, że nie można być w oazie dla innych ludzi, dla znajomych czy nawet przyjaciół, ale tylko dla Jezusa. Odkrywając to, część osób odchodziła. Moderatorem wspólnoty oazowej był także ks. Zbigniew. Gdy zbliżały się wakacje, obie grupy chciały jechać na rekolekcje. Nasz duszpasterz powiedział, że obie odkrywają podobny charyzmat i dobrze byłoby razem uczestniczyć w rekolekcjach. Tak też się stało. W sierpniu 1993 roku w Orlinkach (jest to miejsce na Wyspie Sobieszewskiej położonej niedaleko Gdańska) nastąpiło połączenie obu wspólnot. Było w nas ogromne pragnienie zatopienia w Jezusie. Staraliśmy się wykorzystać każdą chwilę, by porozmawiać o Bogu (także przy zmywaniu naczyń). Po wakacjach spotykaliśmy się w kościele na "Czarnej" (tak większość Gdańszczan nazywa parafię Najświętszego Serca Jezusowego przy ul. ks. Józefa Zator - Przytockiego). Na razie nie odczuwaliśmy potrzeby zawiązania stałej wspólnoty - chcieliśmy razem modlić się i dzielić naszą drogą do Jezusa. Od czasu do czasu spotykaliśmy się, aby razem dłużej trwać na modlitwie.
Podczas jednej z "nocy czuwania" otrzymaliśmy proroctwo - słowo Boże skierowane do naszej wspólnoty, mówiące o jej roli. Stało się ono fundamentem naszych działań. Mimo, że upłynęło kilka lat od momentu jego otrzymania (stało się to 25 marca 1994 r.) jest ono wciąż żywe i odkrywamy w nim wiele treści dotyczących zarówno naszego życia wspólnotowego, jak i osobistego.

Przyszedł sierpień 1994 roku i kolejne rekolekcje w Orlinkach. Zaczęliśmy odczuwać chęć stworzenia wspólnoty, a nie bycia tylko grupą modlitewną. Otrzymaliśmy wielki dar przyjaźni z Jezusem i chcieliśmy go razem dalej przeżywać. Pytaliśmy więc Boga co mamy dalej robić. Pod koniec rekolekcji, po modlitwie, rozmawialiśmy o tym. Dwie osoby (nie zależnie od siebie) zaproponowały nazwę – Wspólnota Czystości Serca. Zostało to entuzjastycznie przyjęte. Od razu podkreślaliśmy, że nie mamy czystych serc, ale pragniemy je mieć i dlatego nie jesteśmy Wspólnotą Czystych Serc, ale Czystości Serca. Tak doszło do powstania naszej wspólnoty.

Nowym etapem w działalności i naszym duchowym wzroście było odkrycie Sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej w Gdańsku-Matemblewie. Od 1997 roku ks. Zbigniew jest tu wikariuszem. Zawsze Matka Boża (obok św. Józefa) była szczególną naszą patronką, teraz jeszcze bardziej tego doświadczamy. Głównym miejscem spotkań wspólnoty jest matemblewskie sanktuarium. Tu też włączmy się w różne dzieła.

Można też powiedzieć, że mamy swoje przedstawicielstwa za granicą, gdyż kilka osób mieszka i pracuje w różnych krajach: USA, Wielkiej Brytanii, Niemczech. W 2002 roku zostaliśmy zaproszeni przez znajomych do Niemiec, aby poprowadzić rekolekcje dla przebywających tam Polaków. Wybraliśmy się tam jeszcze kilka razy. Tak nawiązała się nasza znajomość z powstałą w Aachen wspólnotą "Przystań". Dzięki nim odkrywamy, że nawet duże odległości nie mają znaczenia, gdy spotka się ludzi podobnego ducha i chce z nimi coś tworzyć. Naszą historię tworzą historie poszczególnych ludzi, razem z nimi mogliśmy przeżywać już wiele pięknych ślubów i chrzcin, ale także i trudnych chwil. Mamy nadzieję, że nadal będziemy mogli iść wspólnie po ziemi i w tej rzeczywistości w jakiej jesteśmy do Nieba.